Lorène: "Wat ik gewoon echt niet wil, is steeds hetzelfde doen."

Op de zondagmiddag spelen we onze zwaarste spellen met Lorène, een Française die stiekem beter is in wiskunde dan in haar moedertaal. Het liefst speelt ze The Quest for El Dorado. Niet omdat ze dat zo’n bijzonder spel vindt, maar omdat ze dat altijd van ons wint. Winnen en verliezen is een thema bij Lorène. Net als klussen trouwens.

“Ga je het opnemen?” vraagt Lorène.

Nee, ik tik gewoon wat mee terwijl je praat. Het zijn tien vragen in totaal, maar je mag zoveel vragen skippen als je maar wil.

“Oh, nee hoor. Ik vind dit wel leuk.”

Bonuspunt voor Lorène.

Beschrijf je spellensmaak in drie tot vijf spellen. Als een soort staalkaart van je smaak, zeg maar.

“Oh! Eh… Azul vind ik heel leuk. Je moet goed nadenken wat je doet en wat de rest doet, maar aan de andere kant is het lekker simpel. Gewoon zoveel mogelijk punten halen en andere mensen dwars zitten. Verder vind ik eigenlijk Wat Schets Je Me Nou?! nog steeds heel leuk. Het is altijd zo grappig om de evolutie van een woord te zien. Dat maakt het echt gezelliger, vooral met een grote groep.”

We houden hier even pauze om op te merken dat Lorène een Frans accent heeft. Woorden als ‘evolutie’ komen er bij haar heel elegant (élégant) uit. Ondertussen springt Lorène op om onze spellenkasten te verkennen. Ze kan niet op een titel komen.

“Oh ja, Space Base! Die is zó leuk. Het gaat erom de juiste kaarten te verzamelen, zodat je steeds meer geluk krijgt met gooien. Heel leuk om te kijken wat je beste kansen zijn. Verder kies ik The Quest for El Dorado, want die hebben we tot nu toe drie keer gespeeld en die heb ik alle drie keer gewonnen. Eigenlijk heel zielig voor de rest.”

Lorène lacht. Ze vindt het duidelijk niet zielig.

“En als laatste Las Vegas. Heel simpel spel, maar ontzettend leuk om te doen. Lekker elkaar dwarsbomen.”

Laat ik hier even noemen dat Lorène in het echte leven zelden mensen dwarsboomt. Ze is meer zo iemand die zo maar achter je wc-pot kruipt om daar een moertje aan te draaien, omdat je liet vallen dat je al maanden scheef zit te poepen. Ze mag graag helpen.

“En Pandemic!”

Je hebt er al vijf, Lorène.

“Ja, maar die samenwerkmodus is zo leuk. Iedereen heeft zijn eigen specialiteit en je hebt steeds een soort strategiebespreking over hoe je het met elkaar moet oplossen. En dan zien andere mensen weer heel andere dingen dan ik. Daar leer je veel van.”

Welk spel wil je juist nooit meer spelen?

“Monopoly. Nooit een leuk spel gevonden. Het heeft gewoon geen fijne sfeer, vind ik. Misschien dat ik het te jong heb gespeeld en het nog niet helemaal door had of zo. In ieder geval voel ik er sindsdien een afkeer tegen."

Daar kunnen we het alleen maar mee eens zijn.

Hoe heb je bordspellen eigenlijk ontdekt?

“We deden vroeger veel bordspellen, toen ik klein was. Toen woonde ik nog in Frankrijk, met mijn moeder en zussen. We deden veel Trivial Pursuit, maar dat vond ik heel vervelend, want ik was de jongste en ik won nooit. Heel frustrerend. We speelden ook vaak Hotel, maar dat won mijn zus altijd. Die had altijd al veel met geld.”

Ze kijkt er duister bij.

“Toen we naar Nederland verhuisden, speelden we bij mijn grootouders veel kaartspellen en Rummikub. Ik ken allemaal Franse spelletjes die ik nu nooit meer speel, omdat Nederlanders ze niet kennen. Toen iedereen uit huis ging, vergat ik de bordspellen. Later, toen ik mijn man leerde kennen, kochten we wel vaak spellen, maar speelden we zelden.”

Haar man, ook een vriend van ons, ontwijkt spellen liever. Hij houdt niet zo van het groepsgebeuren, zegt hij.

“Pas nu in Veenhuizen en nu jullie mij steeds uitnodigen, is het weer teruggekomen.

En hoe! Lorène kan onze moeilijkste spellen aan en is elke keer weer in voor iets nieuws. Een stukje achtergrond bij deze strategische Française: vóór ze op haar tiende naar Nederland verhuisde, was ze op school een ster in wiskunde. Met de overstap naar Nederland, de taalbarrière toen en de andere insteek van het rekenonderwijs, raakte ze die wiskundige voorsprong kwijt. Later is ze maar Frans gaan studeren en les gaan geven. Dat bleek al gauw niets voor haar. Sindsdien heeft ze op de Franstalige afdeling van verschillende klantenservicecenters gewerkt. Eigenlijk zou ze meer op haar plaats zijn als luchtverkeersleider of militair strateeg.

Hoe is het om met jou een spel te spelen?

“Ik win vaak. Dat is vast heel vervelend voor andere spelers.”

Ze lacht er weer bij, hoor.

“Nee, ik heb af en toe beginner’s luck. Het is vooral gewoon heel gezellig. We pesten elkaar lekker.”

Is er een type bordspeler waar je liever geen spellen mee speelt?

“Een speler die alles te serieus neemt. Die het spel belangrijker vindt dan de medespelers en de interactie met ze. Het draait natuurlijk om de mensen met wie je speelt. Juist omdat je het samen zo leuk kan hebben tijdens het spelen en daar buitenom.”

Daar buitenom - dat is een goed punt. We zien en spreken Lorène vaker sinds we regelmatig spellen spelen. Eerst was ze meer de vrouw van een vriend van Martijn. Nu moet ik heel hard nadenken om de naam van die vriend nog te bedenken. Omdat hij niet van spellen houdt, hè. Nee hoor, Marcel, we kennen je nog. (Of was het nou Wesly?).

Wat heb je door bordspellen te spelen (over jezelf) geleerd?

“Ik heb de laatste tijd het gevoel dat ik niet meer weet wat ik aan het doen ben tijdens een spel. Bij Scythe laatst bijvoorbeeld. Ik had wel een doel, maar ik vergat mijn eigen strategie omdat ik zo bezig was met wat andere spelers aan het doen waren. En toen had ik mezelf in de nesten gewerkt. Ik was door iedereen omsingeld en toen eindigde ik dus als laatste.”

Winnen en verliezen is wel een thema bij Lorène.

“Ik denk dat ik nu bezig ben mijn strategisch denken te ontwikkelen. We doen nu zulke moeilijke spellen dat ik het overzicht soms verlies.”

Misschien, bedenk ik me, zadelen we Lorène een beetje te veel op met onze ingewikkelde spellen. We zijn zo blij dat iemand het aandurft. Ik voel spijt.

“Nee,” zegt Lorene, “ik ben er blij mee. Wat ik gewoon echt niet wil, is dat ik steeds hetzelfde doe. Dat heb ik ook op mijn werk nu, zo saai. Daarom is het zo leuk dat jullie veel spellen hebben, want dan kunnen we schakelen tussen allerlei verschillende soorten spellen ook. Soms even een makkelijke, luchtige, dan weer een moeilijke. Anders verlies ik mijn interesse. Ik merk dat ik afwisseling nodig heb. Dat merk ik nu in mijn leven ook steeds meer.”

Sinds het interview heeft Lorène trouwens een nieuwe baan! Ze gaat niet meer lastige Franse klanten te woord staan, maar de aanvragen van asielzoekers beoordelen op hun tragisch kaliber. Of zoiets. Ik moet het haar nog eens vragen. Ze is in ieder geval heel blij met de carrièreswitch.

Hoe ziet jouw ideale spellenavond/-middag/-weekend eruit?

“Het leukst is als we met z’n vieren zijn, lekker eten en drinken erbij en dat we twee of drie leuke spellen spelen. En dat ik dan in ieder geval één keer win. Niet alles, maar gewoon één keer.”

Lorène is daar heel bescheiden in.

Van wat voor dingen houd je verder nog?

“Ik houd van klussen, dat vind ik echt heel leuk om te doen. Het liefst zou ik daar de hele dag mee bezig zijn.”

Bij dit soort uitspraken droom ik altijd weg. Dan zie ik Lorène een all-female klusbedrijf opzetten, leuk busje erbij met een creatief logo en dan overalls in okergeel of denim blauw. Gat in de markt.

Ik zeg het niet hardop.

“Verder kijk ik graag allerlei series en films. Op dit moment veel Comedians in Cars Getting Coffee. Lekker kort, lekker luchtig, het gaat nergens over en dat vind ik juist zo leuk. Verdere favorieten: Scrubs, Friends, Chuck, Gilmore Girls. Heb ik laatst weer allemaal teruggezien. Heerlijk.”

Dan zijn de vragen op. We maken foto’s in een magnolia en maken ons klaar voor het volgende grote spel: Everdell.

Lorène won trouwens. Beginnersgeluk.

Lorène hoort graag wat je hier allemaal van vindt! Nee hoor, wij horen graag wat je hier allemaal van vindt. Laat vooral een reactie achter onder dit bericht. We zijn namelijk verdomde trots op onze non-Google, niet onnodig data-bijhoudende commentsectie. En zoals altijd: ben jij een bordspeler en kun je vragen beantwoorden? Dan komen we je graag interviewen! Meld je aan voor Ich bin ein Boardgamer via info@spellenzonderstekker.nl.