Lily: "Nadenken is leuk. Moord ook."

Vandaag interview ik Lily, een 46-jarige bordspeler uit Den Haag. Ik ken Lily sinds een jaar of vijf via werk. We hebben beiden onze lunchpauze opgeofferd om dit interview af te nemen. Eten kan altijd nog. Lily is werkzaam als klantadviseur, wat overigens niet betekent dat ze klanten advies geeft. Ze handelt complexe klantzaken af, dat dan weer wel. Aan de naam van haar functie kan ze ook niets veranderen. Verder heeft ze een man en een vijftal kinderen, maar dat laatste zou je niet zeggen als je haar ziet. Zij zou dat trouwens ook niet zeggen, want ze noemt haar gezin meestal “huisgenoten”. Ik ben allang blij dat ik ze allemaal bij naam kan opnoemen.

Hoi Lil! Ik stel een paar vragen en typ terwijl jij antwoord geeft. Is dat goed?

“Best. Heb je wel bietensap gedronken? Je moet bietensap drinken voordat we vanmiddag gaan spinnen.” Ja, beste lezer, ik doe aan sport. En ik háát bietensap. De eerste vraag aan de eerste geïnterviewde is nog niet gesteld en ik twijfel al aan Elins plan om eerst interviews af te nemen bij onze vrienden.

Uhm, ik eet liever tussendoor wel een boterham. Komt goed. Ik ga nu gewoon de eerste vraag stellen want we hebben maar een half uur. Wat zijn je favoriete spellen? En waarom?

“Ik begin met Codenames, want dat is met woorden en associaties met woorden. Uhm,” Lily kijkt bedenkelijk. “Decrypto, want dat is eigenlijk hetzelfde maar dan ook met nadenken en zo. En associëren, woorden en taal.” Ik kijk bedenkelijk. Er ontstaat een patroon.

“Deception: Murder in Hong Kong.” Onverwachts? Niet helemaal. “Dat is een kruising tussen Cluedo en Decrypto. Ook met nadenken. Nadenken is leuk. En moord is ook leuk.” Meningen van geïnterviewden zijn niet per definitie gelijk aan de meningen van Spellen zonder Stekker. “

Moet ik er nog een noemen? Verder vinden we Triviant ook nog steeds heel leuk. Dan kan je laten zien hoe veel je precies weet tenminste.” Meningen van geïnterviewden zijn niet per definitie gelijk aan de meningen van Spellen zonder Stekker.

Bedankt, het gaat al heel goed zo!

“Dank je.” Ik zeg het vooral tegen mezelf. Ik heb nog nooit iemand geïnterviewd maar het gaat best aardig.

Hoe heb je bordspellen ontdekt?

“Ik begrijp de vraag niet.” Ik trek mijn voorbarige conclusie in en kijk Lily met een mix van verbazing en paniek aan. “Bordspellen waren er altijd, je groeit er immers mee op. Het begint allemaal met Memory en Jumbolino. En Domino natuurlijk! Zo ontwikkelt dat via Mens erger je Niet en Ganzenbord richting Monopoly en Levensweg, natuurlijk.” Natuurlijk. “En richting het eind van je pubertijd ga je met z’n allen Trivianten tijdens Oud en Nieuw.” Ik herken mij niet in dit beeld. Voorzichtig stel ik een volgende vraag.

Wat vind je zo leuk aan bordspellen?

“Dat het spelletjes zijn. Het spelelement, zeg maar. En dat het gezamenlijk is. Gezellig met een hapje en een drankje.”

Goed. Hoe vaak speel je, en met wie?

“Nu de kinderen wat ouder zijn speel ik daar minder vaak mee, behalve op vakantie. Dan spelen we Rummikub en Yahtzee.” Dat de lezer niet denkt dat ze andere spellen speelt. “En met jou en onze vrienden. Maar jullie zijn tegenwoordig te druk met de wereld redden van de pandemie om gezellig een paar bordspellen te spelen.” Het klopt. Pandemic Legacy is fantastisch, maar ondertussen verwaarloos ik de rest van mijn spellen. En vrienden. “Eens per maand was de bedoeling maar dat schiet er tegenwoordig wat bij in.” Ik vind dit jammer en besluit sorry te zeggen.

Sorry Lily.

“Is al goed.”

Hoe is het om met jou een bordspel te spelen?

“Ik ben wel van het doorspelen. Nadenken is prima maar het moet vooral niet te lang duren. Maar als het te lang duurt word ik niet boos hoor.”

Nou, ik heb je wel eens boos meegemaakt bij een spel. Weet je nog, Tales of the Arabian Nights?

“Dat is geen spel.” Ik kijk naar de klok en zie dat ik geen tijd heb om door te vragen. Lily is superleuk om bij het gezelschap te hebben. Ze drinkt er ook goed wijn bij, dat helpt natuurlijk al een heel stuk. Niet dat er per se drank bij moet hebben om het gezellig te maken. Maar het helpt wel.

Wat heb je, door bordspellen te spelen, over jezelf geleerd?

“Ik pas”.

Pas je de vraag?

“Nee, dat is het antwoord op je vraag.” Ik ben confuus. Lily ziet de snel toenemende paniek in mijn blik en schiet te hulp. “Weet je het even niet? Dan moet je passen. Levenswijsheid van de dag, zet dat maar in je artikel.” Ik ken geen bordspel waarbij passen een spelelement is, maar besluit hier niet over te beginnen. Ik pas.

Ik denk dat ik deze vraag beter kan intrekken, maar doe toch een poging. Ga je wel eens naar een bordspelwinkel, -beurs of -café? Welke en wat vind je van ze?

“Ik kan hier binnenkort antwoord op geven. Volgende week gaan we toch naar een bordspelavond in bierbrouwerij de Prael?” Klopt helemaal. Inmiddels zijn we geweest. Wil je weten of het leuk was? Even geduld. Binnenkort een sfeerimpressie.

Hoe ziet jouw ideale spellenavond/-middag/-weekend eruit?

“Nou, ik speel in ieder geval het liefst één spel meerdere keren. Als je er lekker goed in zit, gewoon doorgaan. Geen onderbrekingen met opruimen en kaartjes zoeken en fiches uit zakjes pulken.” Ik begrijp wat Lily bedoelt. Meestal spelen we meerdere spellen met onze vrienden. “Kost heel veel tijd, je weet hoe dat gaat.” Ik weet hoe dat gaat.

Ik heb nog een laatste vraag. Van wat voor dingen houd je verder nog?

“Hobby’s. Ik ben inmiddels op die leeftijd dat ik hobby’s heb. Sommige mensen vinden dat raar.” Dat klopt. Er zijn mensen die dat heel raar vinden.

De tijd is op. Kom, we moeten weer aan het werk.

“Mooi. Drink wel je bietensap op hé. Hoe laat gaan we spinnen?”

Genoeg over Lily. Ben jij een bordspeler en kun je vragen beantwoorden? Dan komen we je graag interviewen! Meld je aan voor Ich bin ein Boardgamer via info@spellenzonderstekker.nl.