aan tafel

Met heel veel trots en heel veel plezier stel ik aan u voor: Jeroen! Jeroen? Ja! Dat is mijn favoriete Hagenees. Niet dat ik veel Hagenezen ken, want dat is nogal aan de andere kant van het land. Oh wacht, mijn halve familie woont daar. Nou, Jeroen is nóg leuker dan die familie daar. Hij heeft ook zo’n fijn Haags accent, lichtjes hoor, maar wel dat je denkt, die heeft geen kapsones, die neemt het leven zoals het komt. Maar hij is dus 37, hij woont smack in the middle of Den Haag en hij heeft goede smaak, onder andere in muziek en spellen. En in mensen ook, is me opgevallen.

Jeroen werkt nu voor het CAK (ja, haha, ‘kak’!, maar die grap hebben ze daar al heel vaak gehoord), een plek waar hij de harde bureaucratie van ons land vertaalt naar begrijpelijke, welhaast menselijke taal. Dat is eigenlijk ook wat hij voor Spellen Zonder Stekker gaat doen, de cryptische taal van bordspellen vertalen naar die van gewone mensen. We hopen dat het hem lukt. Sterker nog, ik zou met niemand anders deze website op willen zetten. Niet alleen omdat hij goed kan schrijven en de leukste ideeën heeft, maar ook omdat hij een kunstenaar is in feedback geven. Zijn commentaren op mijn stukken, hoe scherp en kritisch ook, zijn kunststukjes op zichzelf, die mij altijd weer vleugels geven. Ik weet niet hoe hij het doet.